(ostatnio zapisano 06.06.2011)
Chrześcijanie powinni więcej rozmawiać i nauczać o Duchu Świętym. Chociaż każdy chrześcijanin wierzy w Ducha Świętego to nie wiele się mówi o Biblijnym spojrzeniu na dzieło a także roli Ducha Świętego w kościele. Czytając Ewangelię wiele słów nauczania Jezusa nie można zrozumieć nie uwzględniając wypełnienia obietnicy Pana mówiącej o przyjściu Pocieszyciela. Przed swoją śmiercią i zmartwychwstaniem Pan zapowiedział uczniom, że nie zostawi ich samych.
Obietnica zesłania Ducha Świętego.
zapowiadało zapieczętowanie nauki w potomstwie Pana. Słowa „mój duch i moje słowo” oznaczają, że te dwie prawdy były zapowiadane już przez proroka jako nierozerwalna całość. Nie może słowo Boże zostać zapieczętowane w człowieku bez Ducha Świętego. Jeżeli dane jest człowiekowi zrozumienie słowa lub ktoś ma pragnienie poznania Boga po przez jego słowo to znaczy, że Duch Święty wykonuje określoną pracę w tym człowieku. Prawdziwe Słowo które Bóg dał nam przez swojego syna prowadzi człowieka do Ojca. Nie należy jednak utożsamiać tego faktu z chrztem w Duchu Świętym.
Słowo które pochodzi od Boga i Duch Boży, który potwierdza słowa proroka są tym elementem wyróżniającym Słowo pochodzące od Boga. To odnosi się również do tych, którzy przez to słowo uwierzą.
Świadectwo Jana o Chrystusie
Wiersz 13:12 wskazuje że ogień tu rzeczywiście symbolizuje zniszczenie. Wiejadło służyło do oddzielenia cięższego zboża od pozostałości czyli plew. Niektórzy dopatrują się w obydwu określeniach chrztu Duchem Świętym. Bierze to się z pewnością z tego, że w innych miejscach Bóg ukazywał się w chwale, która przypominała ogień. Także doświadczenia są określane słowem "ogień". Ta wypowiedź myślę ukazuje nam Chrystusa, który jest sędzią tego świata, któremu jest dana władza by sądzić świat. Chociaż Pan przychodzi aby zbawić świat to w innym miejscu czytamy, że kto nie słucha Jego już został potępiony, bo słowo które głosi będzie sądzić każdego człowieka w dniu ostatecznym. Według tych słów Chrystus ma moc dać życie i wybawić od wiecznego ognia. Słowo chrzest możemy przetłumaczyć i rozumieć jako zanurzenie. Chrzest Duchem Świętym jest zanurzeniem w Duchu, który daje życie natomiast zanurzenie w ogniu oznacza zanurzenie w ogniu - spalenie i śmierć. Ostateczny sąd nie jest już w rękach śmierci ale został dany Pomazańcowi. Tak właśnie rozumiem fragment Mat3:12 gdzie Jan mówi o oddzieleniu plew od ziarna. Chrystus oddzieli dobre ziarno, ziarno tu oznacza tych których wybierze do Królestwa Bożego a plewy spali w ogniu nieugaszonym. Wielu woli widzieć tylko jeden obraz Boga Ojca, który wybaczy wszystkie błędy i zło swoim dzieciom zapominając o tym, że Chrystus jest także sędzią tego świata. Trwale wydawanie dobrego owocu przynosi pokój Boży, natomiast przez trwałe odstępstwo od Słowa człowiek staje się przeciwnikiem słowa.
Sąd który odbywa się nad tym światem dokonuje się właśnie przez Słowo. To słowo ma moc uwolnić człowieka z sideł śmierci i doprowadzić go do Królestwa Bożego.
Nie sposób jest zrozumieć pewnych rzeczy, o których mówią Ewangelie jeżeli nie zostanie to człowiekowi objawione przez Ducha Świętego. Można to na początku przyjąć jedynie wiarą i wierzyć że tak jest. Wierzyć, że czyniąc tak jak mówi Słowo na pewno się nie zawiedziesz.
Apostołowie nie byli nad ludźmi, ale mieli te same pytanie, które ma każdy człowiek i nie rozumieli na pewno tego wszystkiego chodząc z Jezusem. Mimo że niebyli przypadkowymi ludźmi, ale zostali wybrani na pewno mieli chwile wątpliwości. Oni z pewnością nie rozumieli jeszcze tego, podczas gdy straż rzymska aresztowała Jezusa i kiedy ich Mesjasz, w którego wierzyli został publicznie oskarżony i ukrzyżowany jako buntownik. To musiały być dla nich bardzo trudne chwile pomimo tylu cudów które mogli oglądać i tylu zapewnień. To były trudne chwile, pomimo iż Pan zapewniał ich, że nie zostawi ich samych co jest to zapisane w Ewangelii św. Jana.
Zesłanie Ducha Świętego.
Wypełnienie tej obietnicy widzimy w Dziejach Apostolskich gdzie czytamy, że wszędzie tam gdzie ludzie z wiarą przyjmowali Słowo Boże otrzymywali także Ducha Świętego i towarzyszyły temu zdarzeniu znaki (mówili innymi językami, prorokowali).
Musisz na nowo się narodzić.
Czytając rozmowę Nikodema z Jezusem tak samo jak Nikodem zastanawiałem się, co to właściwie oznacza "narodzić się z wody i z Ducha". Jak wskazuje sam ten fragment nie jest to jedno wydarzenie, ale muszą nastąpić w życiu człowieka jakby dwa wydarzenia aby człowiek mógł wejść do Królestwa Bożego. Musimy przyjąć, że apostołowie dokładnie wiedzieli i odpowiednio byli przygotowani do poszerzania Królestwa Bożego. Śledząc te wydarzenie myślę, że łatwiej będzie nam zrozumieć, co oznacza narodzić się na nowo z wody i co to znaczy być zanurzonym w Duchu Świętym.
Narodzenie z wody
Pierwszy kontakt z apostołami jaki mieli w tych czasach poganie zamieszkujący Cesarstwo Rzymskie odbywało się po przez Słowo. Apostołowie po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa byli pouczeni, aby głosić naukę każdemu człowiekowi i po przez chrzest (zanurzenie w wodzie) czynić ich uczniami. Ktoś, kto przez brak wiary nie przyjął słowa pomimo chrztu nie mógł otrzymać także daru Ducha Świętego tak jak to miało miejsce w Samarii.
DA 8:12 - Kiedy jednak uwierzyli Filipowi, który zwiastował dobrą nowinę o Królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i niewiasty.
8:13 - Nawet i sam Szymon uwierzył, gdy zaś został ochrzczony, trzymał się Filipa, a widząc znaki i cuda wielkie, jakie się działy, był pełen zachwytu.
8:14 - A gdy apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana,
8:15 - Którzy przybywszy tam, modlili się za nimi, aby otrzymali Ducha Świętego.
8:16 - Na nikogo bowiem z nich nie był jeszcze zstąpił, bo byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa.
Sam fakt, że mieszkańcy Samarii uwierzyli w Jezusa, przyjmowali słowo i dawali się ochrzcić (zostali pozyskani dla kościoła) nie oznaczał zakończenia pracy, ale na wieść o tym apostołowie wysłali Piotra i Jana aby nowi uczniowie otrzymali Ducha Świętego. Widać właśnie w tym fragmencie podział, kiedy apostołowie przygotowywali uczniów głosząc dobrą nowinę o Królestwie Bożym i kiedy modlili się aby poganie otrzymali Ducha Świętego. Dopiero przyjęcie słowa i nawrócenie dawało możliwość przyjęcia Ducha. Co się działo natomiast, kiedy ktoś niewłaściwie przyjął naukę apostolską?
DA 8:18 - A gdy Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze
8:19 - I powiedział: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo ręce włożę, otrzymał Ducha Świętego.
8:20 - A Piotr rzekł do niego: Niech zginą wraz z tobą pieniądze twoje, żeś mniemał, iż za pieniądze można nabyć dar Boży.
8:21 - Co się tyczy tej sprawy, to nie masz w niej cząstki ani udziału, gdyż serce twoje nie jest szczere wobec Boga.
Sam chrzest wodny w imię Jezusa i znajomość nawet samych apostołów nie była jeszcze wystarczająca by otrzymać dar Ducha Świętego. Według tego przykładu duże znaczenie ma czy człowiek z wiarą przyjmuje naukę apostolską i czy zmieni się stan wewnętrzny jego serca. Nie przez samą kąpiel w wodzie (chrzest wodny) człowiek zostaje zrodzony, ale musi nastąpić przemiana i nawrócenie się człowieka na wskutek zwiastowanego Słowa. Narodziny z wody myślę, że obejmują ten pierwszy etap, czyli to przygotowanie człowieka przez Słowo i przemianę jego życia o czym też czytamy w listach.
Efez 5:25 - Mężowie, miłujcie żony swoje, jak i Chrystus umiłował Kościół i wydał zań samego siebie,
5:26 - Aby go uświęcić, oczyściwszy go kąpielą wodną przez Słowo,
5:27 - Aby sam sobie przysposobić Kościół pełen chwały, bez zmazy lub skazy lub czegoś w tym rodzaju, ale żeby był święty i niepokalany.
Tyt 3:5 - Zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego,
Jakub 1:17 - Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światłości; u niego nie ma żadnej odmiany ani nawet chwilowego zaćmienia.
1:18 - Gdy zechciał, zrodził nas przez Słowo prawdy, abyśmy byli niejako pierwszym zarodkiem jego stworzeń.
Zanurzenie (chrzest) w Duchu Świętym
Słowa: zanurzenie, zstąpienie, napełnienie Duchem, dar Ducha, narodzenie z Ducha są używane na przemiennie w wielu miejscach, jednak oznaczają jedno wydarzenie. Mamy wpływ na nasze życie i nauczanie, ale chrzest Duchem Świętym pochodzi z góry od Pana. Kościół musi więc prawidłowo wypełniać swoją misję nauczając i chrzcząc w wodzie ludzi, lecz Duch jest udzielany przez Chrystusa. Apostołowie nie mieli mocy sami z siebie udzielać Ducha Świętego ale czytamy, że tam gdzie się udali, zwiastowali Słowo i nakładając ręce modlili się z pozyskanymi uczniami o Ducha Świętego. Duch Święty był udzielany przy zwiastowaniu Słowa jak i podczas modlitwy z nałożeniem rąk zawsze jednak to działo się w imieniu Jezusa.
Wiatr wieje dokąd chce
Skąd Nikodem miał znać odpowiedź na pytanie „Jak człowiek może się na nowo narodzić”?
Jezus wielokrotnie w swoich wypowiedziach cytował słowa proroków. W odpowiedzi Nikodemowi Jezus także używa słów (z Kazn. Sal. 11:5) które Nikodem będąc nauczycielem powinien znać.
Chrześcijanie powinni więcej rozmawiać i nauczać o Duchu Świętym. Chociaż każdy chrześcijanin wierzy w Ducha Świętego to nie wiele się mówi o Biblijnym spojrzeniu na dzieło a także roli Ducha Świętego w kościele. Czytając Ewangelię wiele słów nauczania Jezusa nie można zrozumieć nie uwzględniając wypełnienia obietnicy Pana mówiącej o przyjściu Pocieszyciela. Przed swoją śmiercią i zmartwychwstaniem Pan zapowiedział uczniom, że nie zostawi ich samych.
Jan 14:18 - Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was.Kościół Pana zgodnie z obietnicą oczekuje ponownego przyjścia ale te słowa mówiły o wypełnieniu obietnicy zesłania Ducha Świętego, którego mieli uczniowie wkrótce otrzymać.
14:19 - Jeszcze tylko krótki czas i świat mnie oglądać nie będzie; lecz wy oglądać mnie będziecie, bo Ja żyję i wy żyć będziecie.
Obietnica zesłania Ducha Świętego.
Joela 3:1 - A potem wyleję mojego Ducha na wszelkie ciało, i wasi synowie i wasze córki prorokować będą, wasi starcy będą śnili, a wasi młodzieńcy będą mieli widzenia.W Starym Testamencie znajdziemy wiele fragmentów, które zapowiadały ten czas w którym miało nastąpić wylanie Ducha Świętego: Izaj 42.1-7;44.3-4;59.20-21. Jest wiele miejsc które właśnie wskazują, że obietnica miała mieć związek z wypełnieniem proroctw o przyjściu Mesjasza.
3:2 - Także na sługi i służebnice wyleję w owych dniach mojego Ducha.
Izaj 44:3 - Gdyż wyleję wody na spieczoną ziemię i strumienie na suchy ląd; wyleję mojego Ducha na twoje potomstwo i moje błogosławieństwo na twoje latorośle,Obietnica wylania Ducha Świętego jest dana potomstwu, zrodzonemu przez Słowo. Ta obietnica dotyczy dzieci Izraela a także każdego człowieka który go przyjmie.
44:4 - Aby się rozkrzewiły jak trawa między wodami, jak topole nad ruczajami.
Izaj 59:20 - Przyjdzie jako Odkupiciel dla Syjonu i dla tych, którzy w Jakubie odwrócili się od występku - mówi Pan.Warto zapoznać się ze wszystkim fragmentami, ja chciałem jednak wyróżnić słowo z Izajasza 59:21. To miejsce PŚ DA 2:1 - A gdy nadszedł dzień Zielonych Świąt, byli wszyscy razem na jednym miejscu.
59:21 - Co do mnie zaś, to moje przymierze z nim, jest takie, mówi Pan: Mój duch, który spoczywa na tobie, i moje słowo, które włożyłem w twoje usta, nie zejdą z ust twojego potomstwa ani z ust twoich wnuków - mówi Pan - odtąd aż na wieki.
Słowo które pochodzi od Boga i Duch Boży, który potwierdza słowa proroka są tym elementem wyróżniającym Słowo pochodzące od Boga. To odnosi się również do tych, którzy przez to słowo uwierzą.
Świadectwo Jana o Chrystusie
3:11 - Ja was chrzczę wodą, ku upamiętaniu, ale Ten, który po mnie idzie, jest mocniejszy niż ja; jemu nie jestem godzien i sandałów nosić; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.Jan złożył świadectwo przed tłumami mówiąc o Jezusie: „On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem”. Jan był prorokiem przymierza, które zawarł Bóg z Izraelem. Przymierze to miało przygotować Izraela i zapowiedzieć tego, o którym Bóg mówił Mojżeszowi w słowach „Proroka takiego jak ja jestem, wzbudzi ci Pan, Bóg twój, spośród ciebie, spośród twoich braci. Jego słuchać będziecie.” <5>. Prawo Mojżeszowe mówiło i zapowiadało przyjście obiecanego Mesjasza. Wielu z tych, dla których Bóg przygotował zbawienie po przez trwałe odstępowanie nie rozpoznało czasu Jego przyjścia. Ważniejszą od uwolnienia ludzi spod ucisku obcego narodu jest uwolnienie człowieka spod panowania prawdziwego przeciwnika człowieka którym jest szatan.
3:12 - W ręku jego jest wiejadło, by oczyścić klepisko swoje, i zbierze pszenicę swoją do spichlerza, lecz plewy spali w ogniu nieugaszonym.
Wiersz 13:12 wskazuje że ogień tu rzeczywiście symbolizuje zniszczenie. Wiejadło służyło do oddzielenia cięższego zboża od pozostałości czyli plew. Niektórzy dopatrują się w obydwu określeniach chrztu Duchem Świętym. Bierze to się z pewnością z tego, że w innych miejscach Bóg ukazywał się w chwale, która przypominała ogień. Także doświadczenia są określane słowem "ogień". Ta wypowiedź myślę ukazuje nam Chrystusa, który jest sędzią tego świata, któremu jest dana władza by sądzić świat. Chociaż Pan przychodzi aby zbawić świat to w innym miejscu czytamy, że kto nie słucha Jego już został potępiony, bo słowo które głosi będzie sądzić każdego człowieka w dniu ostatecznym. Według tych słów Chrystus ma moc dać życie i wybawić od wiecznego ognia. Słowo chrzest możemy przetłumaczyć i rozumieć jako zanurzenie. Chrzest Duchem Świętym jest zanurzeniem w Duchu, który daje życie natomiast zanurzenie w ogniu oznacza zanurzenie w ogniu - spalenie i śmierć. Ostateczny sąd nie jest już w rękach śmierci ale został dany Pomazańcowi. Tak właśnie rozumiem fragment Mat3:12 gdzie Jan mówi o oddzieleniu plew od ziarna. Chrystus oddzieli dobre ziarno, ziarno tu oznacza tych których wybierze do Królestwa Bożego a plewy spali w ogniu nieugaszonym. Wielu woli widzieć tylko jeden obraz Boga Ojca, który wybaczy wszystkie błędy i zło swoim dzieciom zapominając o tym, że Chrystus jest także sędzią tego świata. Trwale wydawanie dobrego owocu przynosi pokój Boży, natomiast przez trwałe odstępstwo od Słowa człowiek staje się przeciwnikiem słowa.
Sąd który odbywa się nad tym światem dokonuje się właśnie przez Słowo. To słowo ma moc uwolnić człowieka z sideł śmierci i doprowadzić go do Królestwa Bożego.
Jan 3:33 - Kto przyjął jego świadectwo, ten potwierdził, że Bóg mówi prawdę.Obietnica posłania pocieszyciela.
3:34 - Albowiem Ten, którego posłał Bóg, głosi Słowa Boże; gdyż Bóg udziela Ducha bez miary.
3:35 - Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w jego ręce.
3:36 - Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny, kto zaś nie słucha Syna, nie ujrzy żywota, lecz gniew Boży ciąży na nim.
Nie sposób jest zrozumieć pewnych rzeczy, o których mówią Ewangelie jeżeli nie zostanie to człowiekowi objawione przez Ducha Świętego. Można to na początku przyjąć jedynie wiarą i wierzyć że tak jest. Wierzyć, że czyniąc tak jak mówi Słowo na pewno się nie zawiedziesz.
Apostołowie nie byli nad ludźmi, ale mieli te same pytanie, które ma każdy człowiek i nie rozumieli na pewno tego wszystkiego chodząc z Jezusem. Mimo że niebyli przypadkowymi ludźmi, ale zostali wybrani na pewno mieli chwile wątpliwości. Oni z pewnością nie rozumieli jeszcze tego, podczas gdy straż rzymska aresztowała Jezusa i kiedy ich Mesjasz, w którego wierzyli został publicznie oskarżony i ukrzyżowany jako buntownik. To musiały być dla nich bardzo trudne chwile pomimo tylu cudów które mogli oglądać i tylu zapewnień. To były trudne chwile, pomimo iż Pan zapewniał ich, że nie zostawi ich samych co jest to zapisane w Ewangelii św. Jana.
Jan 14:16 - Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki -Jezus zapowiadając swoją śmierć obiecuje dać im innego Pocieszyciela. Kilka wierszy później nazywa go Duchem Prawdy, który będzie z nimi na wieki. Ten Duch, który był wśród nich (14) w Chrystusie miał być także w jego uczniach.
14:17 - Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie.
........................
16:7 - Lecz ja wam mówię prawdę: Lepiej dla was, żebym ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie, jeśli zaś odejdę, poślę go do was.
16:8 - A On, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu i o sprawiedliwości, i o sądzie;
16:9 - O grzechu, gdyż nie uwierzyli we mnie;
16:10 - O sprawiedliwości, gdyż odchodzę do Ojca i już mnie nie ujrzycie;
16:11 - O sądzie zaś, gdyż książę tego świata został osądzony.
16:12 - Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie;
16:13 - Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi.
16:14 - On mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi.
Zesłanie Ducha Świętego.
2:2 - I powstał nagle z nieba szum, jakby wiejącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie siedzieli.Apostołowie po śmierci Jezusa czekali w Jerozolimie spotykając się na modlitwie aż zostanie wypełniona obietnica zesłania Ducha Świętego. Nie czytamy w tym czasie nauczali, głosili Królestwo Boże czy czynili cuda jak to było w czasie, kiedy przebywał z nimi Jezus. To tylko dowodzi tego, że bez napełnienia Duchem Świętym człowiek nie jest w stanie czynić misji, którą polecił swoim uczniom Jezus. To nie znaczy, że ktoś nie może ukończyć szkoły teologicznej i nie może nauczać, ale jeżeli nie jest to osoba posłana w Duchu Świętym to wówczas nie możemy mówić o kontynuacji misji Pana gdyż sam musi się nawrócić. Gdyż według obietnicy to, co stało się doświadczeniem Apostołów w dniu Zielonych Świąt miało dotyczyć każdego ucznia, który przez ich Słowo uwierzy.
2:3 - I ukazały się im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich.
2:4 - I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał.
Wypełnienie tej obietnicy widzimy w Dziejach Apostolskich gdzie czytamy, że wszędzie tam gdzie ludzie z wiarą przyjmowali Słowo Boże otrzymywali także Ducha Świętego i towarzyszyły temu zdarzeniu znaki (mówili innymi językami, prorokowali).
Musisz na nowo się narodzić.
Czytając rozmowę Nikodema z Jezusem tak samo jak Nikodem zastanawiałem się, co to właściwie oznacza "narodzić się z wody i z Ducha". Jak wskazuje sam ten fragment nie jest to jedno wydarzenie, ale muszą nastąpić w życiu człowieka jakby dwa wydarzenia aby człowiek mógł wejść do Królestwa Bożego. Musimy przyjąć, że apostołowie dokładnie wiedzieli i odpowiednio byli przygotowani do poszerzania Królestwa Bożego. Śledząc te wydarzenie myślę, że łatwiej będzie nam zrozumieć, co oznacza narodzić się na nowo z wody i co to znaczy być zanurzonym w Duchu Świętym.
Narodzenie z wody
Pierwszy kontakt z apostołami jaki mieli w tych czasach poganie zamieszkujący Cesarstwo Rzymskie odbywało się po przez Słowo. Apostołowie po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa byli pouczeni, aby głosić naukę każdemu człowiekowi i po przez chrzest (zanurzenie w wodzie) czynić ich uczniami. Ktoś, kto przez brak wiary nie przyjął słowa pomimo chrztu nie mógł otrzymać także daru Ducha Świętego tak jak to miało miejsce w Samarii.
DA 8:12 - Kiedy jednak uwierzyli Filipowi, który zwiastował dobrą nowinę o Królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i niewiasty.
8:13 - Nawet i sam Szymon uwierzył, gdy zaś został ochrzczony, trzymał się Filipa, a widząc znaki i cuda wielkie, jakie się działy, był pełen zachwytu.
8:14 - A gdy apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana,
8:15 - Którzy przybywszy tam, modlili się za nimi, aby otrzymali Ducha Świętego.
8:16 - Na nikogo bowiem z nich nie był jeszcze zstąpił, bo byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa.
Sam fakt, że mieszkańcy Samarii uwierzyli w Jezusa, przyjmowali słowo i dawali się ochrzcić (zostali pozyskani dla kościoła) nie oznaczał zakończenia pracy, ale na wieść o tym apostołowie wysłali Piotra i Jana aby nowi uczniowie otrzymali Ducha Świętego. Widać właśnie w tym fragmencie podział, kiedy apostołowie przygotowywali uczniów głosząc dobrą nowinę o Królestwie Bożym i kiedy modlili się aby poganie otrzymali Ducha Świętego. Dopiero przyjęcie słowa i nawrócenie dawało możliwość przyjęcia Ducha. Co się działo natomiast, kiedy ktoś niewłaściwie przyjął naukę apostolską?
DA 8:18 - A gdy Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze
8:19 - I powiedział: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo ręce włożę, otrzymał Ducha Świętego.
8:20 - A Piotr rzekł do niego: Niech zginą wraz z tobą pieniądze twoje, żeś mniemał, iż za pieniądze można nabyć dar Boży.
8:21 - Co się tyczy tej sprawy, to nie masz w niej cząstki ani udziału, gdyż serce twoje nie jest szczere wobec Boga.
Sam chrzest wodny w imię Jezusa i znajomość nawet samych apostołów nie była jeszcze wystarczająca by otrzymać dar Ducha Świętego. Według tego przykładu duże znaczenie ma czy człowiek z wiarą przyjmuje naukę apostolską i czy zmieni się stan wewnętrzny jego serca. Nie przez samą kąpiel w wodzie (chrzest wodny) człowiek zostaje zrodzony, ale musi nastąpić przemiana i nawrócenie się człowieka na wskutek zwiastowanego Słowa. Narodziny z wody myślę, że obejmują ten pierwszy etap, czyli to przygotowanie człowieka przez Słowo i przemianę jego życia o czym też czytamy w listach.
Efez 5:25 - Mężowie, miłujcie żony swoje, jak i Chrystus umiłował Kościół i wydał zań samego siebie,
5:26 - Aby go uświęcić, oczyściwszy go kąpielą wodną przez Słowo,
5:27 - Aby sam sobie przysposobić Kościół pełen chwały, bez zmazy lub skazy lub czegoś w tym rodzaju, ale żeby był święty i niepokalany.
Tyt 3:5 - Zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego,
Jakub 1:17 - Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światłości; u niego nie ma żadnej odmiany ani nawet chwilowego zaćmienia.
1:18 - Gdy zechciał, zrodził nas przez Słowo prawdy, abyśmy byli niejako pierwszym zarodkiem jego stworzeń.
Zanurzenie (chrzest) w Duchu Świętym
Słowa: zanurzenie, zstąpienie, napełnienie Duchem, dar Ducha, narodzenie z Ducha są używane na przemiennie w wielu miejscach, jednak oznaczają jedno wydarzenie. Mamy wpływ na nasze życie i nauczanie, ale chrzest Duchem Świętym pochodzi z góry od Pana. Kościół musi więc prawidłowo wypełniać swoją misję nauczając i chrzcząc w wodzie ludzi, lecz Duch jest udzielany przez Chrystusa. Apostołowie nie mieli mocy sami z siebie udzielać Ducha Świętego ale czytamy, że tam gdzie się udali, zwiastowali Słowo i nakładając ręce modlili się z pozyskanymi uczniami o Ducha Świętego. Duch Święty był udzielany przy zwiastowaniu Słowa jak i podczas modlitwy z nałożeniem rąk zawsze jednak to działo się w imieniu Jezusa.
DA2:38 - A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego.
2:39 - Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła.
Wiatr wieje dokąd chce
Jana 3:8 - Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha.Właściwe rozumienie tego fragmentu jest możliwe jeżeli weźmiemy pod uwagę że Pan mówił Nikodemowi coś co Nikodem powinien znać. Pamiętamy że Jezus po tej odpowiedzi na kolejne zadane pytanie przez Nikodema odpowiedział „Jesteś nauczycielem w Izraelu, a tego nie wiesz?”
Skąd Nikodem miał znać odpowiedź na pytanie „Jak człowiek może się na nowo narodzić”?
Jezus wielokrotnie w swoich wypowiedziach cytował słowa proroków. W odpowiedzi Nikodemowi Jezus także używa słów (z Kazn. Sal. 11:5) które Nikodem będąc nauczycielem powinien znać.
Kazn. Sal. 11:5 - Jak nie wiesz, dokąd wiatr wieje, jak kształtują się kości w łonie brzemiennej, tak nie znasz dzieła Boga, który wszystko czyni.Działanie Boga jest tu porównane do wiatru gdyż jak człowiek nie wie skąd wiatr przychodzi i dokąd idzie tak człowiek nie może poznać swoimi zmysłami dzieła Boga który to wszystko czyni. Nowo narodzenie człowieka z wody i z Ducha jest dziełem Boga który wszystko czyni.
