Są różne interpretacje tego fragmentu Objawienia. Pora jednak, aby dziś wyraźnie powiedzieć lub przypomnieć, jakie wydarzenie widział Jan i co zostało prorokowi wówczas przekazane. Najpierw jednak musimy zwrócić uwagę na to, który z aniołów przedstawia wizję Janowi. Jest to ważne, ponieważ wszystkie wydarzenia opisane w tym fr. Obj Jana są opisywane właśnie z perspektywy wydarzeń tamtego czasu. Inaczej mówiąc tak jak Jan musimy przenieść się w czasie, aby właściwie zrozumieć opisywane wydarzenia. (Obj 17:3)
W wierszu 17:3-6 Jan widzi kobietę siedzącą na czerwonym jak szkarłat zwierzęciu. Kobietę pijaną krwią świętych i krwią męczenników Jezusowych. W proroctwach kobieta przedstawia kościół (lud Boży). Jan zobaczył więc kościół, który zdradził Chrystusa i wszedł w związki z systemem władzy wrogim Bogu. Spójrzmy na chwilę do księgi Daniela. Daniel opisywał cztery zwierzęta wychodzące po kolei, czyli: Babilon, Medo-Persję, Grecję i Rzym. Imperium Rzymskie było więc zapowiadanym czwartym królestwem, które miało prześladować lud służący Bogu. W rzeczywistości kościół który podporządkował się władzom Rzymskim nie odniósł zwycięstwa, ale został pokonany. Wolność i władza kościoła została okupiona zdradą Słowa Bożego i Chrystusa. Nie ma nic w tym złego aby chrześcijanie jako jednostki byli poddani władzom świeckim jeżeli nie jest to sprzeczne z nauką Ewangelii ale kościół jest własnością Chrystusa i tylko tak może prawidłowo funkcjonować. Ten szczególny związek kościoła i władz świeckich Rzymu widział Jan. Władze Rzymskie, które okupowały kraj zamieszkany przez żydów a później krwawo stłumiły powstanie żydowskie miały całkowity i zgubny wpływ na rozwój nowo powstającej religii chrześcijańskiej.
Anioł powiedział do Jana „Chodź, pokażę ci sąd nad wielką wszetecznicą”; jest to więc czas, kiedy Bóg widząc odstępstwo wykonuje wyrok nad wielką wszetecznicą – odstępczym kościołem. Dokładnie więc musi to być około roku 476 kiedy plemiona barbarzyńskie złupiły i pokonały chrześcijańskie Cesarstwo Rzymskie.
Największy kłopot sprawia chyba wiersz 17:8. Musimy pamiętać, że Janowi zostaje to opisane z perspektywy pewnych wydarzeń.
Po 476 roku Zachodnie Imperium Rzymskie przestaje istnieć a władza, jaką miało przestaje mieć dominujące znaczenie w Europie. Dotyczy to też wpływów władz kościelnych, w które przez pewien krótki okres przejmują biskupi na terenach krajów germańskich. Ok 756 roku dochodzi do uformowania nowych władz kościelnych i powstania Państwa Papieskiego na terenach należących do obecnych Włoch.
Janowi zostało to przekazane słowami „Zwierzę, które widziałeś, było i już go nie ma, i znowu wyjdzie z otchłani, i pójdzie na zatracenie”. Jan w I w. widział upadek chrześcijańskiego Cesarstwa Rzymskiego i odrodzenie się władzy kościelnej.
Spójrzmy jeszcze na kolejne wiersze i co one nam mówią.
Wiersz 17:9 ukazuje związek kościoła z systemem władzy pochodzącej od szatana. Siedem głów obrazuje tu siedem królestw panujących nad mieszkańcami ziemi, aby ich zniewolić. Nie ma pewności, co do dokładnego przypisania tych królestw, ale możemy spróbować określić, o jakie królestwa chodzi przez to, co opisuje sam Jan. Szóstym królestwem „jeden jest” jest z pewnością panujący w tym czasie Rzym natomiast pięć upadłych królestw powinno się odnosić do czasów przed panowaniem Rzymu, czyli prawdopodobnie: Egipt, Asyria, Babilon, Medo-Persja, Grecja. Mamy tylko wzmiankę o ich upadku bez żadnych szczegółów, więc trudno dokładnie określić, które królestwa wchodzą w skład tych pięciu. Na pewno były to królestwa wrogie Izraelowi i Bogu.
Inna interpretacja tego fragmentu, która także jest dosyć prawdopodobna przedstawia głowy Bestii jako siedem rodzajów rządów w czasach panowania Cesarstwa Rzymskiego (Królowie, Konsulowie, Dyktatorzy, Trybuni, Trumwirat, Cesarze i siódma głowa)
Pozostańmy jednak przy tym, który panował w czasach pisania Objawienia, czyli szóstym królestwie. Musimy zrozumieć, że do czasów Chrystusa głównym przeciwnikiem były mocarstwa walczące z Izraelem jednak od czasów apostolskich ciężar zostaje przeniesiony na słowo Jezusa Chrystusa przekazane przez apostołów. Właśnie z ramienia imperium Rzymskiego dochodzi do prześladowania, masowych wysiedleń wyznawców Chrystusa i podporządkowania kościoła pod władze świeckie Rzymu. Szósta i siódma głowa należała z całą pewnością do Cesarstwa Rzymskiego. Ósmym natomiast królestwem jest zwierzę, które Jan widział Obj 17:3-6. Władza nad kościołem, która była sprawowana przez imperium Rzymskie miała się na nowo odrodzić „A zwierzę, które było, a już go nie ma, jest ósmym, i jest z owych siedmiu, idzie na zatracenie.”
W wierszu 17:3-6 Jan widzi kobietę siedzącą na czerwonym jak szkarłat zwierzęciu. Kobietę pijaną krwią świętych i krwią męczenników Jezusowych. W proroctwach kobieta przedstawia kościół (lud Boży). Jan zobaczył więc kościół, który zdradził Chrystusa i wszedł w związki z systemem władzy wrogim Bogu. Spójrzmy na chwilę do księgi Daniela. Daniel opisywał cztery zwierzęta wychodzące po kolei, czyli: Babilon, Medo-Persję, Grecję i Rzym. Imperium Rzymskie było więc zapowiadanym czwartym królestwem, które miało prześladować lud służący Bogu. W rzeczywistości kościół który podporządkował się władzom Rzymskim nie odniósł zwycięstwa, ale został pokonany. Wolność i władza kościoła została okupiona zdradą Słowa Bożego i Chrystusa. Nie ma nic w tym złego aby chrześcijanie jako jednostki byli poddani władzom świeckim jeżeli nie jest to sprzeczne z nauką Ewangelii ale kościół jest własnością Chrystusa i tylko tak może prawidłowo funkcjonować. Ten szczególny związek kościoła i władz świeckich Rzymu widział Jan. Władze Rzymskie, które okupowały kraj zamieszkany przez żydów a później krwawo stłumiły powstanie żydowskie miały całkowity i zgubny wpływ na rozwój nowo powstającej religii chrześcijańskiej.
Anioł powiedział do Jana „Chodź, pokażę ci sąd nad wielką wszetecznicą”; jest to więc czas, kiedy Bóg widząc odstępstwo wykonuje wyrok nad wielką wszetecznicą – odstępczym kościołem. Dokładnie więc musi to być około roku 476 kiedy plemiona barbarzyńskie złupiły i pokonały chrześcijańskie Cesarstwo Rzymskie.
17:16 - A dziesięć rogów, które widziałeś, i zwierzę, ci znienawidzą wszetecznicę i spustoszą ją, i ogołocą, i ciało jej jeść będą, i spalą ją w ogniu.Upadek Wielkiego Babilonu jest opisem upadku chrześcijańskiego Cesarstwa Rzymskiego. Wydarzenie to jest również wymienione w rozdz. 14 Objawienia:
17:17 - Bóg bowiem natchnął serca ich, by wykonali jego postanowienie i by działali jednomyślnie, i oddali swoją władzę królewską zwierzęciu, aż wypełnią się wyroki Boże.
14:8 - A drugi anioł szedł za nim i mówił: Upadł, upadł wielki Babilon, który napoił wszystkie narody winem szaleńczej rozpusty.Sprawdźmy więc czy to się zgadza. Pierwszy anioł Obj14:6-7 ma ewangelię wieczną, aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi i wszystkim narodom, i plemionom, i językom, i ludom. Wieczna ewangelia była zwiastowana przez apostołów. W tym czasie ewangelia była zwiastowana w całym imperium Rzymskim i po za jego granicami przez uczniów Chrystusa. Mam nadzieję, że się ze mną zgodzicie, że ewangelię wieczną nie przyniósł ten kościół czy inny, ale pozostała ona niezmieniona od czasów apostołów, którzy przekazali ją światu. Pierwszy okres kościoła opisuje więc zwiastowanie ewangelii przez uczniów Chrystusa i odstępstwo od wiary. W drugim okresie następuje upadek Cesarstwa Rzymskiego.
Największy kłopot sprawia chyba wiersz 17:8. Musimy pamiętać, że Janowi zostaje to opisane z perspektywy pewnych wydarzeń.
17:8 - Zwierzę, które widziałeś, było i już go nie ma, i znowu wyjdzie z otchłani, i pójdzie na zatracenie. I zdumieją się mieszkańcy ziemi, których imiona nie są zapisane w księdze żywota od założenia świata, gdy ujrzą, że zwierzę to było i że go nie ma, i że znowu będzie.
Po 476 roku Zachodnie Imperium Rzymskie przestaje istnieć a władza, jaką miało przestaje mieć dominujące znaczenie w Europie. Dotyczy to też wpływów władz kościelnych, w które przez pewien krótki okres przejmują biskupi na terenach krajów germańskich. Ok 756 roku dochodzi do uformowania nowych władz kościelnych i powstania Państwa Papieskiego na terenach należących do obecnych Włoch.
Janowi zostało to przekazane słowami „Zwierzę, które widziałeś, było i już go nie ma, i znowu wyjdzie z otchłani, i pójdzie na zatracenie”. Jan w I w. widział upadek chrześcijańskiego Cesarstwa Rzymskiego i odrodzenie się władzy kościelnej.
Spójrzmy jeszcze na kolejne wiersze i co one nam mówią.
17:9 - Tu trzeba umysłu obdarzonego mądrością. Siedem głów, to siedem pagórków, na których rozsiadła się kobieta, i siedmiu jest królów;
17:10 - Pięciu upadło, jeden jest, inny jeszcze nie przyszedł, a gdy przyjdzie, będzie mógł krótko tylko pozostać.
17:11 - A zwierzę, które było, a już go nie ma, jest ósmym, i jest z owych siedmiu, idzie na zatracenie.
Wiersz 17:9 ukazuje związek kościoła z systemem władzy pochodzącej od szatana. Siedem głów obrazuje tu siedem królestw panujących nad mieszkańcami ziemi, aby ich zniewolić. Nie ma pewności, co do dokładnego przypisania tych królestw, ale możemy spróbować określić, o jakie królestwa chodzi przez to, co opisuje sam Jan. Szóstym królestwem „jeden jest” jest z pewnością panujący w tym czasie Rzym natomiast pięć upadłych królestw powinno się odnosić do czasów przed panowaniem Rzymu, czyli prawdopodobnie: Egipt, Asyria, Babilon, Medo-Persja, Grecja. Mamy tylko wzmiankę o ich upadku bez żadnych szczegółów, więc trudno dokładnie określić, które królestwa wchodzą w skład tych pięciu. Na pewno były to królestwa wrogie Izraelowi i Bogu.
Inna interpretacja tego fragmentu, która także jest dosyć prawdopodobna przedstawia głowy Bestii jako siedem rodzajów rządów w czasach panowania Cesarstwa Rzymskiego (Królowie, Konsulowie, Dyktatorzy, Trybuni, Trumwirat, Cesarze i siódma głowa)
Pozostańmy jednak przy tym, który panował w czasach pisania Objawienia, czyli szóstym królestwie. Musimy zrozumieć, że do czasów Chrystusa głównym przeciwnikiem były mocarstwa walczące z Izraelem jednak od czasów apostolskich ciężar zostaje przeniesiony na słowo Jezusa Chrystusa przekazane przez apostołów. Właśnie z ramienia imperium Rzymskiego dochodzi do prześladowania, masowych wysiedleń wyznawców Chrystusa i podporządkowania kościoła pod władze świeckie Rzymu. Szósta i siódma głowa należała z całą pewnością do Cesarstwa Rzymskiego. Ósmym natomiast królestwem jest zwierzę, które Jan widział Obj 17:3-6. Władza nad kościołem, która była sprawowana przez imperium Rzymskie miała się na nowo odrodzić „A zwierzę, które było, a już go nie ma, jest ósmym, i jest z owych siedmiu, idzie na zatracenie.”
